Wybór zaproszeń ślubnych to – po wyborze ubioru (mam na myśli oczywiście suknię ślubną), dekoracji / motywu przewodniego – zdecydowanie jedna z ważniejszych kwestii weselnych wyborów. Jest to również namacalna zapowiedź zbliżającej się uroczystości i przyznam, że sama poświęciłam dość sporo czasu na research związany z zaproszeniami.

Przejrzałam bardzo dokładnie oferty wielu stron oferujących zaproszenia ślubne, a także szereg różnych inspiracji w tej kwestii.

Te zaproszenia, które do mnie przemawiały i najbardziej mi się podobały pochodziły z zagranicznych stron i portali. Niestety, ale polskie oferty w większości zdominowane są przez ecru karteczki, satynowe wstążeczki, ażurowe serduszka, brokatowe różyczki, (wcale nie) śmieszne rysuneczki lub zmieniające się co 2-3 miesiące motywy dekoracyjne (np. folkowe). Kompletnie to do mnie nie przemawia! Powielane, przewidywalne, nudne, kiczowate… Nie, nie i jeszcze raz NIE!

Myślę, że za popularnością takich zaproszeń przemawia fakt, że są tanie. Podczas przygotowań do własnego ślubu, spotkałam się nawet z opinią innej przyszłej panny młodej, że nie warto wydawać fortuny na zaproszenia, no bo jak się ma do rozdania 150 zaproszeń (!!!) , a to i tak pójdzie do śmieci, to po co niepotrzebnie wydawać pieniądze…?

Moje podejście do zaproszeń ślubnych jest zupełnie inne, niż wspomnianej znajomej. Dla mnie zaproszenie jest właśnie zapowiedzią ślubu i przyjęcia, więc postawiłam sobie za punkt honoru, że nasze zaproszenia nie będą pierwszymi lepszymi. Znalazłam 2 polskie firmy oferujące przepiękne zaproszenia ślubne oraz całą papeterię weselną. Mój zdecydowany faworyt to firma Soap Bubble. Ich projekty są PRZE-PIĘ-KNE!

Do gustu przypadła mi seria Eco Vintage, która najbardziej wpisywała się w nasz koncept i ma dość sporo elementów spójnych z naszymi weselnymi dekoracjami:

Niestety dla mnie, ale organizowanie wszystkiego na odległość, mieszkając w innym kraju, to trochę skomplikowana sprawa. Aby nie utrudniać sobie życia, zdecydowałam się wykorzystać swoje kreatywne zdolności (w końcu ukończyłam także projektowanie wnętrz!) i zrobić zaproszenia ślubne sama. Za projektem DIY przemawiała również niewielka ilość zaproszeń do przygotowania.

Pierwotny koncept miałam zakodowany w głowie niczym wizję. Gdyby ktoś mnie obudził w środku nocy i zapytał o to, jak miałyby wyglądać nasze zaproszenia – wyklepałabym jak maszynka. W skrócie – miał być brązowy papier, suszona lawenda, bawełniana wstążka lub jutowy sznureczek:

Finalny projekt okazał się być nieco inny, niż pierwotna koncepcja, nie uważam tego za nic straconego. Wręcz przeciwnie! Pomysł ewoluował i rozwijał się w trakcie tworzenia. 

Po kilku dniach bałaganu (najbardziej żmudne było wycinanie drobnych elementów przy pomocy skalpela), misja wykonania zaproszeń ślubnych zakończyła się sukcesem. 

Efekt końcowy własnoręcznie wykonanych zaproszeń ślubnych w domowych warunkach (foto Todorovsky):

Do zaproszeń dołączyliśmy 2 liściki. Jeden z prośbą o potwierdzenie przybycia, drugi z naszymi preferencjami odnośnie prezentów. Zaproszenia były zapakowane w brązowe koperty obwiązane jutowym sznurkiem. Poza zaproszeniami, przygotowałam również winietki w analogicznej kompozycji.

Z wykonanych zaproszeń byłam niesamowicie zadowolona oraz rozpierała mnie wielka duma i satysfakcja, że włożyliśmy w ich przygotowanie tyle serca. Te zaproszenia są ‚nasze’ na 101%!

Jak Ci się podoba efekt naszych robótek ręcznych? Preferujesz gotowce czy lubisz zrobić coś od siebie?